غذا منبع عظیمی از مواد مغذی است که بدن ما را تغذیه می کند. جالب اینجاست که تنها غذا نیست! این یک واقعیت شناخته شده است که نیازهای تغذیه ای با افزایش سن، بارداری و شیردهی، بیماری های حاد و مزمن و سایر شرایط پزشکی تغییر می کند. در چنین مواردی، غذا اساساً با محصولاتی تکمیل می شود که نیازهای غذایی خاص را برآورده می کند. این محصولات را مکمل های غذایی/غذایی می نامند.
قرن بیستم پیشرفت بی‌سابقه‌ای را در توضیح ساختارهای بیوشیمیایی و نقش‌های فیزیولوژیکی ویتامین‌ها و سایر مواد مغذی ثبت کرد. امروزه بسیاری از مواد مغذی را می توان به وفور و ارزان تولید کرد. پویایی امروزی و الگوهای سبک زندگی نیاز به ارزش افزوده در سطح تغذیه دارد. بنابراین، مکمل های غذایی بخش مهمی از رویکرد پیشگیرانه را تشکیل می دهند، به روند سلامت و تندرستی که مد روز بوده است.
مکمل‌های غذایی به مواد غذایی گفته می‌شود که مکمل رژیم غذایی معمولی هستند و منابع غلیظی از مواد مغذی یا سایر مواد با اثرات تغذیه‌ای یا فیزیولوژیکی به تنهایی یا ترکیبی هستند که به شکل جامدات (کپسول، پاستیل، قرص، قرص‌ها و اشکال مشابه)، مایعات (آمپول، بطری‌های قطره‌ای، و اشکال مشابه)، و کیسه‌های پودر، طراحی شده برای مصرف در مقادیر اندازه‌گیری شده، که در آن مواد مغذی می‌تواند ویتامین‌ها، مواد معدنی، عصاره‌های گیاهی و سایر مواد باشد.
مکمل‌های غذایی محصولاتی هستند که از طریق دهان بلعیده می‌شوند و حاوی یک یا چند مورد از مواد زیر هستند – ویتامین‌ها، مواد معدنی، گیاهان یا سایر مواد گیاهی، اسیدهای آمینه، آنزیم‌ها، اسیدهای چرب و/یا سایر متابولیت‌های مرتبط.
یک غذا یا مکمل غذایی با دارو، دارو یا افزودنی غذایی به عنوان دارویی که برای تشخیص، درمان، کاهش، درمان یا پیشگیری از بیماری‌ها استفاده می‌شود، متفاوت است، در حالی که مکمل‌های غذایی به منظور تکمیل رژیم غذایی با افزایش کل دریافت رژیم غذایی است. از یک ماده مغذی یک افزودنی غذایی می تواند مستقیم و غیرمستقیم باشد. افزودنی مستقیم عبارت است از افزودن عمدی یک ماده به غذا برای بهبود ماندگاری، بافت، تغذیه یا سایر جنبه های کیفی آن. افزودنی غیرمستقیم، افزودنی است که به طور ناخواسته مواد غذایی، از جمله مواد بسته بندی یا باقی مانده های ماشین را آلوده می کند. مواد غذایی موجود در مکمل ها از مقررات مربوط به افزودنی های غذایی که برای غذاهای معمولی اعمال می شود مستثنی هستند.
احساسات بازار نسبت به این دسته از تقویت کننده های تغذیه چیست؟
گزارشی از یک شرکت تحقیقات بازار تخمین زده است که ارزش بازار جهانی مکمل های غذایی در سال ۲۰۱۶ به ۱۱۵ میلیارد دلار رسیده است و پیش بینی می شود که CAGR 8.6٪ در دوره پیش بینی ۲۰۱۷-۲۰۲۲ ثبت شود.
طبق گزارش مجمع جهانی اقتصاد (WEF)، هزینه های مراقبت های بهداشتی به عنوان درصدی از تولید ناخالص داخلی به شدت در حال افزایش است، به طوری که اقتصادهای با درآمد متوسط و پایین هزینه های هنگفتی را برای مراقبت های بهداشتی از جیب خود تجربه می کنند. این هزینه ها را می توان ناشی از افزایش بار بیماری های واگیر و غیرواگیر در این مناطق دانست. از سوی دیگر، کشورهای توسعه یافته نیز به دلیل اهداف بهداشتی اجباری، افزایش بروز بیماری های سبک زندگی و افزایش جمعیت سالمندان، هزینه های مراقبت های بهداشتی خود را افزایش داده اند.
در سرتاسر جهان، بار بیماری‌های غیرواگیر با سرعت نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است و بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی و دیابت حدود ۸۵ درصد از کل هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را تشکیل می‌دهند. این افزایش هزینه باعث اتخاذ تدابیر پیشگیرانه توسط مصرف کنندگان شده است. این روند یک محرک کلیدی در بازار جهانی مکمل های غذایی است.
نمایه جمعیت‌شناسی جهانی یکی دیگر از محرک‌های مهم این بازار را برجسته می‌کند: گروه سنی افراد ۲۵ تا ۵۴ ساله تقریباً ۴۲ درصد از جمعیت جهان را تشکیل می‌دهند و این بخش مصرف‌کننده نهایی بالاترین مصرف‌کننده مکمل‌های غذایی است. محبوبیت مکمل های غذایی در میان بزرگسالان مطابق با روند کلی سلامت و تندرستی است. ویتامین ها، مواد معدنی و مکمل های پروتئینی عمدتاً توسط این بخش مصرف می شوند. محبوبیت روزافزون پروبیوتیک ها، برای افزایش نیاز به سلامت سیستم ایمنی به طور کلی، و سلامت روده به طور خاص، همچنین نقش مهمی در افزایش تقاضا برای مکمل های غذایی دارد.
بر اساس جغرافیا، به دلیل تغییر در سبک زندگی و عدم رژیم غذایی متعادل، آسیا و اقیانوسیه و آمریکای شمالی دو بخش عمده از مکمل های غذایی را نشان می دهند. علاوه بر این، آسیا و اقیانوسیه به دلیل پیر شدن سریع پروفایل های جمعیتی در کشورهایی مانند ژاپن، استرالیا و چین، آماده ثبت بالاترین نرخ رشد است. همچنین انتظار می رود که این منطقه سرمایه گذاری قابل توجهی در مکمل های غذایی، به ویژه محصولات گیاهی، و محصولات مبتنی بر عصاره آیورودا، به دلیل در دسترس بودن مواد خام در هند و سایر کشورهای جنوب شرق آسیا، جذب کند.
موانع اصلی بازار –
محیط نظارتی سختگیرانه، به ویژه در اقتصادهای توسعه یافته، مانند ایالات متحده، که در آن سازمان غذا و دارو (FDA) تولیدکنندگان را ملزم به رعایت دقیق آزمایش، کنترل کیفیت، شیوه های توزیع، ادعاهای برچسب و غیره می کند، محدودیتی برای رشد بازار. در اتحادیه اروپا، سازمان ایمنی غذای اروپا (EFSA) مجموعه خاصی از ادعاهای بهداشتی را تعریف کرده است که فقط در رابطه با مکمل های غذایی قابل ارائه است. شرکت ها همچنین ملزم به اثبات ادعای خود هستند، در غیر این صورت، فراخوان محصول تنها گزینه ای است که برای آنها باقی می ماند. چنین بارهای نظارتی، پیش نیازهای تولید، ایمنی محصول و ادعاهای برچسب‌گذاری را سخت‌تر می‌کنند و در نتیجه تقاضا برای مکمل‌های غذایی را کاهش می‌دهند.
اثربخشی کم مکمل‌های غذایی در مقایسه با محصولات دارویی نیز یکی از موانع بازار جهانی مکمل‌های غذایی است، زیرا این مکمل‌ها نسبت به داروها زمان بیشتری برای ارائه نتایج نیاز دارند.
راه پیش رو –
مکمل‌های غذایی برای ثبت رشد سالم در طول دوره پیش‌بینی آماده هستند، زیرا داروهای بدون نسخه (OTC) در حال حاضر تنها جایگزین موجود در بازار هستند. با این حال، با افزایش نگرانی ها در مورد مقاومت آنتی بیوتیکی، استفاده بی رویه از داروهای OTC در طول دوره پیش بینی به شدت کاهش می یابد، که شکاف آن به طور مناسب با مکمل های غذایی پر می شود.