چندین مطالعه اخیر که توسط صندوق جهانی تحقیقات سرطان، دانشگاه کمبریج و کالج پزشکی کلینیک مایو انجام شده است، ارتباط قوی‌تر از آنچه قبلاً تصور می‌شد، بین اضافه وزن و خطر ابتلا به سرطان‌های خاص نشان داده‌اند.
قبل از مطالعات اخیر، فقط سرطان آندومتر – سرطان پوشش رحم – با چاقی مرتبط بود. مطالعات جدید ارتباط قوی بین چربی شکم (بله، شکم آبجو، یا اگر ترجیح می‌دهید، عاشق دستگیره‌ها) و سرطان روده، سرطان پانکراس، سرطان سینه پس از یائسگی، سرطان کلیه، سرطان مری، سرطان کیسه صفرا و سرطان آندومتر را نشان می‌دهد.
یک توضیح احتمالی این است که وزن اضافی باعث افزایش تولید هورمون‌هایی مانند انسولین، استروژن و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ در بدن می‌شود. هر یک از این هورمون‌ها پتانسیل رشد تومورهای خاص را دارند. توضیح احتمالی دیگر این است که چاقی با تقسیم سلولی سریعتر به رشد سرطان کمک می کند.
در برخی موارد، عوامل مکانیکی ممکن است در برخی از سرطان‌ها نقش داشته باشند، به عنوان مثال در سرطان مری، مقصر به ریفلاکس مزمن اسید افزایش می‌یابد، که افراد چاق به مراتب بیشتر به آن مبتلا می‌شوند.
در یک مطالعه منتشر شده در مجله پزشکی نیوانگلند (جلد ۳۴۸، شماره ۱۷: ۱۶۲۵-۱۶۳۸)، محققان به این نتیجه رسیدند که چاقی ممکن است عامل ۲۰ درصد از کل مرگ و میرهای ناشی از سرطان در زنان و ۱۴ درصد در مردان در پروفسور آقا باشد. مایکل مارموت، استاد بهداشت عمومی در دانشگاه کالج لندن گفت: “ما به افراد توصیه می کنیم تا حد ممکن لاغر باشند و در طول بزرگسالی از افزایش وزن خودداری کنند.”